George Best

George Best (ur. 22 maja 1946 w Belfaście, zm. 25 listopada 2005 w Londynie) – piłkarz północnoirlandzki, wieloletni zawodnik Manchesteru United.

W latach 1963–1974 grał w ataku Manchesteru United (z numerem 7,8,10,11 na koszulce), wystąpił w 361 meczach ligowych i strzelił 137 bramek. Łącznie w Manchesterze zdobył 179 goli w 466 meczach. Był jednym z najskuteczniejszych napastników ligi angielskiej przełomu lat 60. i 70. Zdobył mistrzostwo Anglii w 1965 i 1967, a w 1968 Puchar Europy Mistrzów Krajowych. W tymże roku został uznany za najlepszego piłkarza Europy przez pismo „France Football”, analogiczny tytuł w lidze angielskiej przyznało mu Stowarzyszenie Dziennikarzy Piłkarskich. Znalazł się w 2004 na liście FIFA 100, opracowanej przez Pelégo na 100-lecie FIFA.

Jego kariera reprezentacyjna była mniej efektowna niż klubowa. Wystąpił w 37 meczach ekipy Irlandii Północnej, strzelając 9 bramek. Nie miało to wpływu na jego popularność; uważany za jednego z piłkarzy o największym naturalnym talencie sportowym (porównywany często z Pelé), a ze względu na wygląd (szczególnie fryzurę) nazywany był „piątym Beatlesem”.

W 1975 został odsunięty od gry w Manchesterze po problemach z alkoholem. Kontynuował karierę jeszcze prawie dziesięć lat w mniej znanych klubach (m.in. Stockport County, AFC Bournemouth, Fulham F.C., Hibernian F.C., a także w klubach amerykańskich). W 1984 trafił na trzy miesiące do więzienia za jazdę samochodem pod wpływem alkoholu. Kilka lat później wystąpił w telewizji BBC wyraźnie pijany. Daleki od sportowego tryb życia wkrótce przyczynił się do pogorszenia stanu zdrowia, w 2002 przeszedł transplantację wątroby. W listopadzie 2004 podjął próbę powrotu do piłki jako trener młodzieży w Portsmouth FC.

Jesienią 2005 jego stan zdrowia gwałtownie się pogorszył i trafił w bardzo ciężkim stanie do szpitala. Zmarł 25 listopada.

126 total views, 0 views today